Rozdział 8

Przeprasza, przepraszam, przepraszam, że tak długo musieliście czekać, ale cierpię na chroniczny brak weny...Coś dla Was moi kochani naskrobałam ;) także zapraszam !!!

Siedziałam od 15 minut pod prysznicem, czując relaksujący wpływ ciepłej wody, spływającej po moim ciele. W końcu owinęłam się ręcznikiem i poszłam w stronę szafy, żeby wybrać ciuchy na koncert. Podświadomie chciałam się podobać Duffowi. Bardzo się cieszyłam na ten wypad, ale z drugiej strony wiedziałam, że będzie tam też Slash. Mam tylko nadzieję, że nie zepsuje mi zabawy swoim idiotycznym zachowaniem. Ale nie odmówię sobie przyjemności, tylko dlatego że jakiś facet ma chore ego. Zresztą to moi przyjaciele i nie mogę nie iść. Potrzebują mnie i chcę być częścią ich sukcesu, uczestniczyć w tym jak wspinają się na szczyt. Wybrałam czarne szorty z podwyższonym stanem i luźniejszą koszulkę Sex Pistols z jednym rękawem opadającym na ramię. Do tego szpilki z ćwiekami, ramoneska i gotowe. Mimo, że w dzień był upał, to noce są chłodne, dlatego wezmę ze sobą kurtkę. Włosy spięłam w luźnego koka, a oczy podkreśliłam czarną kredką.
- Gotowa? - zapytała Mary, wchodząc do pokoju. Miała na sobie skórzaną mini, bluzkę z logo Harley Davidson i trampki.
- Jasne! Możemy iść - uśmiechnęłam się do niej i wzięłam torebkę.
- Dla kogo się tak wystroiłaś? Dla cudownego, wysokiego blondyna o uroczym spojrzeniu?  - zapytała teatralnym tonem z cwanym uśmiechem na ustach.
- Odpieprz się - szturchnęłam ją łokciem i wystawiłam język.
- Też Cię kocham i swoje wiem - przytuliła mnie. Nie zaszczycając ją spojrzeniem, wyszłyśmy z domu.

Zmierzałyśmy do klubu mijając dziwki, ćpunów i inne przykłady marginesu społeczeństwa. Droga minęła nam dosyć szybko na rozmowach. Chciałam, żeby zadzwoniła do Rachela i zaprosiła go na ten koncert, ale oczywiście nie. Mogłabym przy okazji wszystko sobie wyjaśnić ze Scottim. Teraz byłam już pewna, że go nie kocham. Dlatego muszę jak najszybciej do niego iść i porozmawiać. Traktuję go jak przyjaciela, ale nic więcej. Oboje się zmieniliśmy i to co było, już nie wróci. Dotarłyśmy pod klub, ale oczywiście "goryl" nie chciał nas wpuścić, bo jakże inteligentny Duff nie pomyślał o biletach. Wykłócałyśmy się z tym napakowanym gościem, aż poczułam że ktoś mnie ciągnie na tyły budynku. Nie widziałam twarzy, bo było ciemno.
- Pojebało Cię? Co Ty kurwa robisz? Nie dotykaj mnie! - darłam się na niego i próbowałam się wyrwać.
- Cicho, to przecież ja - rozpoznałam ten głos...Izzy. Ulżyło mi, gdy go zobaczyłam kiedy stanęliśmy pod latarnią. Różne scenariusze przychodziły mi do głowy.
- Stradlin, nie strasz kurwa. Wiesz, że nie możemy się dostać na wasz występ, bo Twój genialny kolega nie dał nam biletów? - ironizowałam, bo byłam wkurzona tym wszystkim.
- Heh, cały Duff. Wiem, dlatego Cię zabrałem do tylnego wyjścia, chodź - otworzył drzwi.
- Ale czeka tam na mnie Mary! - przypomniałam sobie o niej i pobiegłam po nią. Izzy czekał na nas przy drzwiach i mrugnął do mojej przyjaciółki na powitanie, zamykając za nami.
- Myślałam, że się rzucę na tego pieprzonego imbecyla - mówiła podminowana blondynka, a my się śmialiśmy. Weszliśmy za brunetem za kulisy, z tego co się domyślałam. Wszyscy już tam byli i się relaksowali, na swój sposób. Popcorn grał na mini perkusji, a reszta wlewała w siebie jakiś alkohol. Jak weszliśmy, oczy chłopaków skierowały się w naszą stronę. Spojrzałam na Slasha, który puścił mi oczko i szybko odwróciłam wzrok. Ten się zaśmiał pod nosem. Pokazałam palcem na Duffa, że mamy do pogadania. W końcu gdyby nie Dzwoneczek, to nie dostałybyśmy się na ten koncert. Axl podszedł się przywitać, podał nam butelki z trunkiem i gdzieś zniknął. Usiadłyśmy z Mary tak, żeby nie być za blisko Hudsona. Wiem, że to dziecinne, ale nie miałam ochoty psuć sobie wieczoru. Śmiałyśmy się ze Stevenem, gdy obok mnie usiadł drugi blondyn, lekko się zataczając.
- Co tam u moich pięknych znajomych? - objął mnie ramieniem. Spojrzałam na niego.
- McKagan, sieroto. Przez Ciebie ledwo tu dotarłyśmy, bo nie zostawiłeś nam biletów.
- Kurwa! Zawsze coś zjebię. Ale na szczęście jesteście całe i zdrowe. Wybaczysz idiocie? - zapytał i zrobił taką minkę, że aż mi serce zmiękło.
- Pomyślę. Nie no, nie ma sprawy. Było, minęło - poklepałam go po nodze - A ty będziesz w stanie grać?- zapytałam, zważając na to, jak się zataczał. Chyba sporo już wypił.
- O mnie się kochana nie martw. Dam z siebie 100% - wypiął dumnie pierś, a my się zaśmialiśmy. Posiedzieliśmy tak z 10 minut, a Duff nie opuszczał mnie na krok. Cieszyłam się z tego powodu, bo przynajmniej Slash się nie zbliżał, a widziałam jak posyłał mi zalotne spojrzenia i czekał na okazję. W końcu pojawił się Rudy z jakimś facetem, który powiedział, że mają już wychodzić.
- To my pójdziemy zająć jakiś stolik - powiedziała Mary, a ja jej przytaknęłam. Wolałam oglądać ten koncert z widowni i czuć klimat panujący wśród tłumu. Ludzie zaczęli krzyczeć, wiedząc że zbliża się moment kulminacyjny.
- Powodzenia!- powiedziałam do Duffa, który szedł ostatni, a ten się uśmiechnął i pocałował mnie w policzek. Zabrał bas i już go nie było, a my usiadłyśmy przy dużym stoliku i zamówiłyśmy po Jacku. Chłopcy wyszli na scenę i zaczęli mocnym uderzeniem. Axl miał śmieszny, ale oryginalny i uwodzicielski głos. Jest stworzony do występowania na scenie. Pierwszy raz słyszałam ich piosenki, ale od razu mi się spodobały. Mocne solówki gitarowe, szybki rytm wybijany przez Stevena na perkusji (już teraz wiem, skąd się wzięło Popcorn) i do tego niesamowity wokal, sprawiały że nie dało się ich nie lubić. Laski mdlały na widok Rudzielca, wijącego się na scenie w cholernie seksowny sposób. Cały czas czułam na sobie wzrok Duffa, który grając na swoim białym basie, był w siódmym niebie. To było widać na pierwszy rzut oka. Muszą zrobić karierę i zacząć nowy rozdział rockowej muzyki. Uśmiechałam się sama do siebie, a Mary poszła zamówić kolejne drinki. Blondas wyglądał po prostu bosko. Natapirowane włosy, punkowo-rockowy strój i bas...jak dla mnie bóg seksu. Jak widziałam te wszystkie śliniące się, skąpo ubrane dziewczyny to byłam...zazdrosna? Kurwa, nic między nami nie ma, a ja zachowuję się jak jego laska. Przecież po tym występie będzie mógł mieć każdą, więc pewnie nawet na mnie nie spojrzy. Atmosfera była niesamowita, rock and roll roznosił się w każdym zakątku klubu. Zaśpiewali chyba 6 piosenek i zmęczeni, ale szczęśliwi i naładowani energią, zeszli ze sceny. Axl rzucił jeszcze do tłumu podziękowanie i życzył udanego wieczoru, na co rozległy się gromkie brawa. Byłam dumna, że ich znam bo jestem pewna, że zajdą daleko z taką charyzmą i talentem. Kiedy zniknęli w garderobie, ludzie wrócili do stolików, baru lub na parkiet. Jeszcze długo emocje unosiły się w powietrzu, a ja z Mary byłyśmy pod wrażeniem. Blondynka zauważyła, że Steven szuka nas wzrokiem i mu pomachała. Za chłopakiem podążała cała reszta i szybko zajęli miejsca obok nas.
- Byliście zajebiści! Zrobiliście niezłe show - zaśmiałam się i zabrałam papierosa z paczki Axla. Ten się do mnie uśmiechnął i podsunął zapalniczkę.
- No, Lexy ma rację. Roznieśliście to miejsce w drobny mak. Wróżę szybką i długą karierę - zawtórowała mi Mary i stuknęliśmy się butelkami.
- To za nasze wielkie gwiazdy rocka - wznieśliśmy toast.

Siedzieliśmy, śmialiśmy się, piliśmy hektolitry alkoholu. Tańczyłam chyba z każdym, nawet ze Slashem. Izzy wyciągnął woreczki z białym proszkiem i aż mi się oczy zaświeciły. Każdy wciągnął po małej kresce, dla lepszej zabawy. Kocham Stradlina za to, że zawsze ma to co najlepsze. Poczułam błogi stan euforii i nowy napływ energii. Postanowiłam się przewietrzyć, żeby pooddychać czymś innym niż dym papierosowy.
- Ja za chwilę wracam - szepnęłam do Mary, która zawzięcie rozmawiała z Axlem o występie. Steven już tracił kontakt z rzeczywistością i widział obok siebie krasnoludki. Chyba wziął ciut za dużo. Wyszłam na zewnątrz i poczułam chłodne powietrze na swoim ciele. Popatrzyłam w niebo usłane milionami gwiazd i poczułam, że ktoś zarzuca mi na ramiona ramoneskę.
- Dzięki - odwróciłam głowę w stronę Duffa.
- Nie chcę, żebyś się rozchorowała, a noc jest chłodna - patrzył przed siebie.
- Nie jesteś z jakąś fanką w kiblu? Slash korzysta z okazji - zaśmiałam się. Cały Hudson, skoro same się pchają, to nie odmówi.
- Może kiedy indziej. Wolę ten wieczór spędzić w Twoim towarzystwie - mówiąc to, zbliżał się do mnie. Patrzyłam mu w oczy, co było trudne przy jego wzroście. W końcu poczułam za sobą zimną ścianę i ręce blondyna na swojej talii.
- Czuję się zaszczycona, blondasie - potargałam jego natapirowaną czuprynę, a ten niespodziewanie wpił się w moje usta. Oddawałam zachłannie pocałunki, wplatając palce w jego włosy, przyciągając go jeszcze bliżej. Przeniósł jedną rękę na moje pośladki i podciągnął moją nogę na wysokość biodra, gładząc po udzie. Jego pocałunki były gorące i namiętne, jakby był tego spragniony. W końcu oderwaliśmy się od siebie i głęboko dyszeliśmy, łapiąc oddech.
- Marzyłem o tym, jak tylko Cię zobaczyłem - wyszeptał, a ja przygryzłam wargę, uśmiechając się lekko. Widziałam jak to na niego działa i doprowadza do szaleństwa. Odchylił głowę do tyłu, a ja wspięłam się na palce i pocałowałam go w policzek mówiąc, żebyśmy wracali bo reszta sobie nie wiadomo co pomyśli i zostawiłam go samego. Zahaczyłam jeszcze o toaletę, mając cały czas wielkiego banana na twarzy. Słyszałam jęki rozkoszy w jednej z kabin, a po chwili wyszedł z niej Slash z jakąś cytatą cizią. Odprowadził ją wzrokiem, podszedł do mnie i wyszeptał:
- To co? Chcesz być następna? - popatrzyłam na niego i popukałam się palcem w czoło.
- Chyba śnisz, Hudson. Pogódź się, że nigdy nie znajdę się na Twojej liście "zaliczeń".
- Jeszcze zobaczymy kotku - klepnął mnie w tyłek i wyszedł. Popatrzyłam w lustro i zrobiłam to samo co mulat. Wracając do stolika, zauważyłam, że nasze towarzystwo się powiększyło. Myślałam, że to omamy po narkotykach, ale gdy podeszłam bliżej, to wiedziałam, że ktoś do nas dołączył. Zamarłam, gdy zobaczyłam TEN wzrok wlepiony we mnie.
- Ooo, Lexy! Chodź, zobacz kto do nas zawitał - zauważyła mnie Mary. Nawet się cieszyłam, że ich widzę, ale nie byłam gotowana na rozmowę z NIM.